Երեկվա ժամը 21։00-ի կարևորագույն հայտարարությունը բացարձակապես չարդարացրեց սպասումները: Նրանք, ովքեր այսօր Բաղրամյան պողոտայում են, իրենց հայտարարությամբ վկայեցին, որ նույնքան ճգնաժամի մեջ են, որքան՝ իշխանությունը:
Հունիսի 22-ից Բաղրամյան պողոտայում բողոքի ցույց անող ակտիվիստները այսօր՝ հուլիսի 4-ին, ժամը 21-ին պատրաստվում են հետագա գործողությունների վերաբերյալ լուրջ հայտարարության:
Հուլիսի 2-ի Բաղրամյան պողոտայում վերջապես հայտնվեց փրկիչը: Դուք Արտաշես Գեղամյանի՞ն էիք սպասում: Ոչ, նա այլևս ոչինչ ու ոչ մեկին չի փրկում՝ ինքն իրենից բացի:
Նկատեցի՞ք՝ ինչ սահուն մտանք հուլիս: Խայտառակ շոգ է, բայց ո՞ւմ է շոգը հետաքրքրում թեժ ամռանը: Հունիսի 17-ից սկսած: Հունիսի վերջին օրերի իրադարձությունները բուն խորքով չեն գնահատվում: Տագնապով ապրելու ձևաչափից մենք արագ անցանք հիասթափության ձևաչափին:
Եթե հրապարակայնորեն ընդունվում է Ղրիմի փոխանցման անօրինականությունը, ժամանակն է ընդունելու Արցախի, Նախիջևանի, Կարսի ու Սուրմալուի անօրինական անեքսիան 1921-ին:
Օսմանյան կայսրության տարածքում հայերի հանդեպ գործված ցեղասպանության պատմության վերաբերյալ «Իրատես»-ի հարցերին պատասխանում է տարածաշրջանային հարցերով փորձագետ-վերլուծաբան ՍԱՐԳԻՍ ՀԱՑՊԱՆՅԱՆԸ:
Տարեսկզբին անգլիական The Economist ամսագիրը կանխատեսումների հատուկ համար տպագրեց «Աշխարհ 2015» խորհրդավոր շապիկով: Դեռ Կարլ Մարքսն էր այդ ամսագիրն անվանում «ֆինանսական արիստոկրատիայի եվրոպական մարմին»:
Հուլիսի 2-ի առավոտը ևս խաղաղ էր՝ Բաղրամյան պողոտայում շարունակվում է նստացույցը: Ոստիկանությունը հայտարարություն է տարածել, որ «ստիպված կլինի ամբողջ ծավալով գործադրել իրեն վերապահված լիազորությունները»:
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...